مائد دوباره

دوباره مثل همیشه
رسیدم پاتوق هردوتامون

چه سخته اینکه با من نیستی
چجوری میخواد بگذره روزامون

من اینجا مثل قدیما
نشستم ، امّا این دفعه تنها

تمومه روزامو دوره کردم
چه سخته امید داشتن به فردا

مثل من نیستی تو ، بدونی دردامو
منی که رویام ، با تو بود امّا
حالا چه تنهامو

روزای سرد و سیاه من
بعدتو رنگ خوشی نداره

کی میتونه با این همه درد
تو دلتنگیهاش دووم بیاره

نمیتونم دیگه دست خودم نیست
اینکه حواسم سمت تو میره

تو یادت رفته ولی دل ساده م
داره هی بهونه ی تورو میگیره