مجتبی اسماعیلی عشق

عشق مثه یه قایق میمونه
که تو‌دریای قلبت رونه
هرچی پارو برنی
نه نمیتونی ازش‌در بری
نه ازش دل بکنی
این‌دنیا زندونه‌ و ما زندونیاش
دروغه هم قصه هاش هم شادیاش
هرچی تو بجنگی باش با غمو شادیاش
آخر راه میبازی خوب این چه فایده داشت

بخندی نخدی میگذره پس بخند
چشماتو رو همه دردا ببند
این عشقه که میتونه آرومت کنه
این عشقه که میتونه آرومت کنه
این‌دنیا زندونه‌ و ما زندونیاش
دروغه هم قصه هاش هم شادیاش
هرچی تو بجنگی باش با غمو شادیاش
آخر راه میبازی خوب این چه فایده داشت