مجتبی دربیدی عشق دردونه

هرجا که میشینم
حواسم میپره
به آبیِ تو چشماش
که یجورایی خاص تره
زیر چشی نگام کرد
عجب ناز میخره
نکنه میخاد مهمون دل شه
که پلکم میپره


دل به دل راه داره
از چشمامون میباره
هر دو آره

توی هفت آسمون
دلبر به این نابی
آخه کسی مگه داره


من به قربون این عشق دردونه
که واسم بمونه
دل به قربون این عشق دردونه
که واسم بمونه



چی بگم بت
سر چشمای قشنگت
دلو دادم به چنگت
چی بگم بت

مگه داریم
آخه تو این حوالی
به این خوش خط و خالی
مگه داریم