مجتبی پورعلی فرمول

تو بلدی چه جوری خامم کنی
تو بلدی چه جوری خرابم کنی
تو می تونی با چشمات بی تابم کنی
به خدا رو دستت نیست
تو بلدی چه جوری دل ببری از همه
برگرد پیشم به خدا دوری بسمه
وقتی نیستی ماتم مثل یه مجسمه
به خدا حالم خوش نیست
با چه فرمولی بیام تو قلب تو جا بگیرم
خدا رو صد دفعه شکر که به تو خورده مسیرم
رو چه حساب کتابی دلو میبری اینجور
دوست دارم هزار و صد دفعه برات بمیرم
می‌خوام که تو قلب من جا شی
هر جوری هم باشی من تو رو می‌خوام
بهت گیره این دل وا مونده
تو رو میذارم من روی چشمام