مجید کرمی زیر بارون

یه خیابونُ بارونُ خش خش برگا
زیر پامونُ حالمون عین اونوقتا
که می‌خوایم حرف بزنیم ما تا خودِ فردا
دستت تو دستمِ زل میزنی تو بهم
انقدِ این لحظه خواستنی شد که
می‌خوام دنیا همین‌جا وایسه
آخه بین‌مون همه‌چی خاصه
خیس میشیم زیر بارونُ ولی می‌خندیم
پایه باشی کل شهرُ پیاده می‌گردیم
جوری جونم وصلِ به جونت
که واسه هر چی دردِ تویی درمونش
من یه جوری پیش تو گیرِ دلم
حتی بد شی نمیذاره برم
آخه با تو خوبِ حالم
خیس میشیم زیر بارونُ ولی می‌خندیم
پایه باشی کل شهرُ پیاده می‌گردیم
جوری جونم وصلِ به جونت
که واسه هر چی دردِ تویی درمونش