مصطفی سلطان زیبای لعنتی

با اون حرارتت میخونی و بهت تا گوش میکنم
آتیش جنگلِ قلبم رو با لبت، خاموش میکنم
عشقت یه ماهیِ تو خشکسالیه، من حوضِ کوچکم
من کوچکم هنوز، از پیش من نرو، تنها عروسکم
گیتارمو ببر
نقاشیای رو دیوارمو ببر
موهاتو جا بذار
یا اینکه تا سحر
اون دختره نسیم، رو بوسه میزنم
موهاتو وا بذار
عین طبیعتی ، چشمات با شبام دارن رفاقتی
زیبای لعنتی از قلب پاپتی کردی چه غارتی