مهدی جهانی پاییز بی بهار

ترجیح میدم تنها باشم
نخواه شبیه باقی آدما شم
خودم خواستم آلودت شم
خودت خواستی من نباشم
تنها موندم تا همیشه تا همیشه هیشکی واسم تو نمیشه
دیگه قلبمو به هیشکی نمیدم تنها مث غریبه ها میرم
احساسمو سوزوندی تو بی رحم ...
واسه قلب تو کافی نبودم غم دنیا نشسته تو وجودم
من دیوونه عاشق تو بودم ...
تنها موندم ولی هیچ شکایتی از تو ندارم من
فصل پاییز بی بهارم من اونی که دوس دارم ندارم من
تنها موندم ولی هیچ شکایتی از تو ندارم من
فصل پاییز بی بهارم من اونی که دوس دارم ندارم من
خستم از هر کی دورو ورمه دور میشم میرم از تو و همه
زیر چشمام کبوده ورمه گریه کردن کار هر شبمه
گریه کردن کار هر شبمه ...
تنها میذاری من رو فکرم پبشته از دور تو که نبودی مجبور
احساسمو کشتی مغرور ...
تنها موندم ولی هیچ شکایتی از تو ندارم من
فصل پاییز بی بهارم من اونی که دوس دارم ندارم من
تنها موندم ولی هیچ شکایتی از تو ندارم من
فصل پاییز بی بهارم من اونی که دوس دارم ندارم من