مهدی صمدی نیمکت

یه نیمکت یه خاطره
یه دنیای پر گِله
بازم غمو تنهایی
مگه میشه یادم بره
کنار می عزیزم با کلی فاصله
یه احساس قدیمی که همیشه با منه
جدایی و نبودت یه قسمت از قلبمه
باید فراموشم شی دیگه بسمه

هرچی بیشتر قدم میزنم خاطرات از یادم بره
انگار که این یاد لعنتی محاله که از یادم بره
یادم تورو فراموش حالم بده عزیزم
نیستی کنار قلبم دیگه بسه

گفتی باهام میمونی
اما همش دروغ بود
تازه اینو فهمیدم
دنیای تو شلوغ بود
خسته شدم عزیزم
از این همه تنهایی
بعد تو آیندم مُرد
ندارم هیچ فردایی