مهدی فراهانی تقدیر

خونه خاموشه تو نیستی
زدی این دل رو شکستی
اره تقدیر من این بود
رفتی و تنهام گذاشتی
گریه کردم با دل پرخون
تو نبودی شدم پریشون
بیا اشکم ز گونه بردار
با دستات ای مهربون

آرزوهام دونه دونه رفته بر باد نازنین
مونده دیدار تا قیامت نفسای آخرین
با تن طب دار تا سحر بیدار
گریه میکرد چشم بی خواب در غم مهتاب
خاطرات تو مونده در یادم
گوشه قلبم عزیزم من دوست دارم
گوشه قلبم عزیزم من دوست دارم

خونه خاموشه تو نیستی
زدی این دل رو شکستی
اره تقدیر من این بود
رفتی و تنهام گذاشتی
گریه کردم با دل پرخون
تو نبودی شدم پریشون
بیا اشکم ز گونه بردار
با دستات ای مهربون