مهرشاد زیر پوست شهر

زندگی اونقدر طولانی نیست که همه چیو تجربه کنی
یه وقتا باید گوش بدی
باید یاد بگیری
این قصه منه

هنو زیر پوست شهر هستم و راه میرم
شبا وحشی تر انگا گرگارو
تو 27 سال حاجی من در همه مالیدم
پای هدف شبو تو خیابونا خوابیدم
دلخوش ب اینک واس پیشرفت راهی هست
فکره پروازم و دستام خالین
اصلا اهل حاشیم
نبودم بت بگم
که با کیا قاطیم
بودم یه جوون ردی که نداشت
اعتقادی به تقدیر
به همه دادم ترفیع
و تش فهمیدم که باس باشم افعی
ندارن آدما رحمی به هم
تو ام اگه داری یا خری یا جوگیر
بگو گردن کیه تقصیر
وقتی میدویی و باز عقبی صد هیچ
شب و روزت میگذره با مستی
بفهم که توام باید یه وقتا بد شی
میدونم که هر راهیو رفتیو
مث من فقط با خودتی درگیر
ولی رفیق اینا که راه حل نیست
ما حتی بغض میکنیم تو مستی
تو ام یاد بگیر که رد شی
از اونی تنهات گذاش تو سختیا منو ول کرد

گذشتم بوده پره غم
چند ساله توی سینه دوده جای قلب
تو این سالها نیومده اصلا خوشی به چشم
قسمت نیست طعم خوشیو بچشم
بام راه بیا اگه داری مثه من
روزای پره درد و دل پر غم
باس بریم دنبال زندگی جاوِدانه تر
باس بشیم از این نا امیدی رد


مث همه آدمای دورم
فهمیدم به چشم ندیدم حال خوب خودم
فهمیدم یه عمره از نا امیدی پرم
خواستم خودم تو حالم یه انقلابی کنم
قدم اول مستی و فحش
به اونی که با بهونه ها هستیم و کشت
اعتماد من شد دلیله اصلیه رشده
همونی که جا خنجرش هست روی پشت
دوزم رفت بالا و بیشتر زدم
دیدم روزایی که نمیزنم بیشتر بدم
یه روز تو خماری به خودم نیشخند زدمو
قول دادم که سمت مصرف نرم
الان هستم من اصلیه خودم
با اینکه هر شبو از سر گیجه پرم
تنها شدم و هیچکی نی خلوته دورم
تک اومدم که با همه تسویه کنم
نداشتم فازه نصیحته کسی
این حرفارم شرح وصیت ببین
گل حرفای منو تو با سلقیت بچین
تش میبینی که نمیخوام شبیه من بشی
ببین داداشی حال بد الان
بهتر نمیشه با مستی و مواد
چسب زخمم نی اینچیزا برات
پس فک نکن که میشه درمون شبات
پای حرف من بیشتر بشین
دارم بت میگم سمت پیشرفت بری
از سر گذشتم عبرت بگیر
چون نمیخوام جوونیتو از دست بدی