مهیار تاجیک پدر

مگه میشه پدر باشی و جونت در نره برای بچه ات
مگه میشه پدر باشی نپیچه تو سرت صدای بچه ات
مگه میشه پدرباشی و پای خنده هاش خنده ات نگیره
مگه میشه پدر باشی بفهمی غم داره غصه ات نگیره
پدرم من که سرم میره برات
من بمیرم واسه اون خستگی هات
غم عالم روی شونه هات باشه
بخدا در نمیاد حتی صدات
پدرم گرمیه این خونه تویی
آخر قولای مردونه تویی
هنوزم مثل همون بچگی ها
قهرمان منه دیوونه تویی
‎مگه میشه پدر باشی و از دلتنگی هات کسی بدونه
‎مگه میشه پدرباشی موهات سفید نشن دونه به دونه
‎مگه میشه پدر باشی نجنگی با همه دلواپسی هات
‎مگه میشه پدر باشی نباره خستگی از عمق چشمات
پدرم من که سرم میره برات
من بمیرم واسه اون خستگی هات
غم عالم روی شونه هات باشه
بخدا در نمیاد حتی صدات
پدرم گرمیه این خونه تویی
آخر قولای مردونه تویی
هنوزم مثل همون بچگی ها
قهرمان منه دیوونه تویی