میثم فدایی بغض بی رحم

دنیای من بی تو درگیر اندوهه
جای سرت حالا رو شونه هام کوهه
تو میری و بارون دردامو میفهمه
سهم من از عشقت یه بغض بی رحمه
شبی که طوفانم موج از سرم میره
مگه یه شب یادت از خاطرم میره
هرجابری بازم دنبال رویاتم
محو تماشای چشمای زیباتم
هرشب همین موقع غرق عذابم کن دنیا نخواد حتی تو انتخابم کن
نگوکه آغوشت سهم کسی میشه
قسمت من از تو دلواپسی میشه
من بی تو از طوفان حتی نترسیدم وقتی تو هرموجی دستاتُ میدیدم
شک کن به غیر از من به هر کی عاشق بود
غرق میشدی وقتی دلم یه قایق بود
من با خودم میگم یه شب که برگرده یه شب که بارونه آغوش من سرده
دستاشو میگیرم که غرق رویاشم
حتی تو بیداری محاله تنها شم