نیکرام خدا حافظ

نبند چشماتو نگام کن
نخواب آروم باز صدام کن
کی لالایی خونده واست
چرا چشمات رفت و پر زد
شب رسیده ، نور دیده ، آه از این درد

سپردم به مهتاب که تنهات نذاره
سپردم ستاره برات گل بیاره
خداحافظ ای برگ و بار دلم بی قرار دلم وای
خداحافظ ای ماندنی در دلم بی تو درمانده ام وای

تو رفتی در این سینه تنها جای خالیت ماند
نگاهم به راهت گره خورد بی قراریت ماند
نمیدانی از دوری تو ، دل چه ها کشیده
تمام وجودم تو بودی ، جان به لب رسیده