هیمن د مون

با هم میرفتیم هربار همه چراغا سبز بود
تو آسمون ابر نبود و حالمونم خوب
الان همه چی از دستمون در میره هر روزمون تعطیله و آسمون ابریه

چشما فقط دنبال هم بود نه
رابطمون نمیشه هیچ موقع معمولی
الان میگیره دلت بدجوری از دوری
آخه تو مال من بودی تو مال من بودی

دنیا دلای سرد بی رحم
اونایی که یه روز برات میمیرن
غریبه میشن میگیرن دست پیش و
انتقام خوب بودنتم میگیرن

یادمه پاهای لخت بی کفشمون
رو شنای ساحل نه ما نمیشد سردمون
یه چشمون به چشای هم دیگه بود
یه نگاهمونم به ستارمونو آسمون

خستم ازین همه آدما بیار برام نور ماهو
رفتم من از آسمونت نه نمیشی دیگه روبراه تو

یادمه حرفات میرفتی هر بار میگفتی از ما در نمیاد فرداییو
الانم رفتم از دنیاتم
کنار هم بودیم حتی هوا که بد بود
الان همه چی از دستمون در میره و آسمون ابریه آسمون ابریه

خستم ازین همه آدما بیار برام نور ماهو
رفتم من از آسمونت نه نمیشی دیگه روبراه تو

خستم ازین همه آدما بیار برام نور ماهو
رفتم من از آسمونت نه نمیشی دیگه روبراه تو