وحید انتشاری گریه بارون

آخر یه روزی گریه بارون
تاوان این اشکارو پس میده
تاوان این بغضای بی موقع
آخر به این مرده نفس میده
این جاده ای که روبرومونه
راه جدایی از همین لحظه س
دنیای من گم میشه تو چشمی
که روبرومه و به روم بسته س
آخر یه روزی از همین روزا
میرم از این شهری که طردم کرد
میرم که یادم باشه دستایی
که بی دریغ همراه دردم کرد
عاشق شدم یک عمر رها باشم
زنجیر تنهایی اسیرم کرد
با این که تو اوج جوونیم
ببین که عشق تو چه پیرم کرد