پوریا امیردوست خیال

دلم تنگه چه تلخه بی تو بارون میزنه اینبار
چه سرده تکیه گاه من شده اندازه ی دیوار
یه دلشوره دلم از اضطراب خونه میمیره
تموم خاطراتت زیر بارون چه نفس گیره،چه نفس گیره

بارون و تو برام دردسر کردی
میباره تو دیگه برنمیگردی
حالیت نیست که منو در به در کردی

نشستم توی تنهایی
خیال تو عذابم شد
یه سایه زیر بارون رفت
خیال تو سرابم شد
دیگه چشمامو میبندم
بدون تو نمیخندم
میشم همگریه با بارون
برای تو چه دلتنگم،برای تو چه دلتنگم