چیاکو درد مردم

نمیدونم گله کنم عه خودمو شما
یا ادمای دورم یا عدالت خدا
اونی که زد زجه تویه نهه ماه
تاکه بیاره به دنیا منو با کلی دعا یا
ادمای که کلی مانع تورام میزاشتن
تاکه زده بشم عه این دنیا
په بپا نشی قاتی با این لاشیا
که یرو زمین میزننت همین داداشیا
هرزهای دوقرونی
ادمای پسته پولی
وحشی های بی چش و رو یاغیای خیابوتی
هست بحث درده مرد م
از بس عقده کرده رخنه تویه جونه مردم
تو فکری چی اونایی که زمین زدنت
جای زخماشون شدید رو بدنت
مونده یادگاری بس که زدنت
شکسته کمرت قط شده نفست
ورس2
جمع شدی لا مشتی گرگ و بره
لا این ادمای وقت پور کنه یه دنده
نمیدونی بری یا بشی شبی اینا
دل ببندی به کی بشی شبی کیا
تواین دنیای قرقه سیاهی
پوری از نفرت و رنج و تباهی
گرفته دلت انگاری یه جای
دنباله یه راه باز واسه فراری
یه روح مرده
یه جسمه زنده
یه کالبده مریض با افکاره هرز
این زندگیه مرده که عمرو تویه لحضه
کرده سپری و بدجوری شکسته
په بکنه فرو اینو تویه مخت
نیستم عه اونا که زمین بزنی با غرورت
منو بشکنی تاکه له بشم
با سره خمیده جلوت خمو راس بش
مطمعا باش اگه ارداه کنم من میدم به هم روازی خوبه زندگیت غروب
عه سرتاپاتو میکنم جایه چک و سیلی
تابشی قرقه خون و پیشه کنی سکوت .
تا اگه دیدی منو جای راتو کج کنی
سر به خم بیاری بی اراده قفل کنی
بلرزه نفست و من و من کنی
به پت و پت بیوفتی و تب و لرز کنی
ورس 3
عه طرفه ما صدا صدا
عه طرفه خدا بی جوابی
نمیدونم صدا ما نمیرسه یا خدا نمیده هیچ جوابی
انگا موندی تو بی سباتی شدی قرق تویه بازی بی سوالی
سردرگم و حیرون نشستی تابیاد از بالا جوابی
نبوغه یه درصد الهامه روح
ازشیطان تا ادم تسخیره روح
حضوره ارواح ریازته جسم
فردای روشن به زوره طلسم
ارتباط ادم ارتعاشه زشت
مفهومه هستی تو واژه ای عشق
دنیای نامحدود دنیای فریب
قرقی تو یه بعده عجیب و غریب
ادمای کثیف با افکاره مریض
له میکنن زیره پاشون تا که بشی حریث
زره زره میمکن گوشت و خونو پوستتو
تا که بگیرن ازت هرچی هست و نیست تو