کیانوش خیاط

دوختی چشمامو خیره به در
فکر نمیکنی دیگه به من
نوشتی میگذره میره یادت
گذشت من هنوز گیره دلم
چشمات صدات خنده هات دستات
کجا شبیه من سوختی
عجب خیاط ماهری خیلی
دلمو واسه خودت تنگ دوختی

کجا برم این دل تیکه پارمو بدوزم
تا کی قراره توی آتیش همه بسوزم
کجا برم که خاطراتتو کنم فراموش
کجا برم وقتی دلم میگه همش کجاست کوش

اینو بدون وصله و پیلم تویی
این جای خالیه تو سینم تویی
ساده فراموش میکنم اما من
تو دنیا هرکی و میبینم تویی


کجا برم این دل تیکه پارمو بدوزم
تا کی قراره توی آتیش همه بسوزم
کجا برم که خاطراتتو کنم فراموش
کجا برم وقتی دلم میگه همش کجاست کوش