یاوند زمین

زمین جای بدیه جای جنگیدن با دست خالیه
زمین نفسهای اجباریه عشق و دوریه برنده شدن زوریه انگاری خوشبختی خاموشه شهر بی هوشه گرگ همیشه پوست میشه میپوشه
رفاقت همدلی فراموشه فریب و پاپوشه اینجا همیشه آدم ادمو میفروشه
پرازدرده زخم قلب بی مرحمه بی رحمه گوشه‌تصویریم
زالوی ظلمه نفرت برنده وشمشیریم
یه روزی باحسرت سرتاپا حسادت اخرش می‌میریم
فراتر ازشرارت به ازای رحمت فحش میگیریم
خودمون زدیم به خواب محاله بیدارشیم
در حال انقراض دیگه اخراشیم
یه روزی چمدونم می‌بندم میرم
چندتایی دورم جمع میکنم بی غم
جایی که کسی جون نمیکنه
همه حرف میزنند کسی فریاد نمیزنه
یه پیرمرد وسط زباله غلت نمیزنه
کسی از نژاد پرستی دم نمیزنه
همه کنار هم ،جای خالی وجود نداره
همه به پای هم،انسانیت رکود نداره
مادر داغ نوجوانشو ندیده
واسه معالجه کسی پول نمیده
اینجا هر کسی خدا را دیده
تو این شهر مغز دستور نمیده