رضا تقی زاده حقم نبوده

امشبم بی تو میزنم رگ های بارون
مینویسم قصه ی شیرین
خاطرات این خیابون
تو آسمون ابری نمونده یک ستاره
شلوغ ریتم قلبم نمیزارم بباره
به تنهایی نشستم کناره ساحل غم
غروب و خوب دیدم نشد باشیم برا هم
میگم حقم نبوده که دریا باشه چشمم
میرم یک جوره دیگه بمونم پای حرفم
بزار اونا بخندن واس حرفای سردم
میخوام یک جوره دیگه بشه تلافی حقم
روی این دیوار من نوشتم اسم زیباتو
یادمه تموم حرفاتو
دیدن دروغ زیباتو
چه سخته خونه هامون شده غربت برامون
هزار سالم بخندیم زیاده غصه هامون
نوازش های صوری همش غم های دوری
این زندگی تو دنیا شده تکرار زوری
میگم حقم نبوده که دریا باشه چشمم
میرم یک جوره دیگه بمونم پای حرفم
بزار اونا بخندن واس حرفای سردم
میخوام یک جوره دیگه بشه تلافی حقم