نیما پورفرج مثل سایه

آروم میشم، وقتی تو با من حرف میزنی
داغون میشم، وقتی بی دلیل باهام قهر میکنی
ولی چشمات داره لو میده حسِ قلبتو
آخه چشمات باهام برعکسِ تو نداره دشمنی

با تو که نه ولی، با خیالِ تو دارم زندگی میکنم ازت ممنونم
سختِ نبودنت، اما منتظر میمونم من تا آخرش میدونی میتونم
نفس که میکشم، حست تو وجودمه وِلم نمیکنه شبیه سایه ها
مثلِ وقتی که برف میاد سردیشو حس میکنی از پشت شیشه ها

بهتر از من میدونی که مسکنِ حالِ منی
فک نکن پس ساده میتونی ازم دل بکنی
اون همه عشق که گفتی یادِ هردومون بمونه پس کوش
آره عشقم دوباره باختی یادِ من تو رو فراموش