امین رفیعی رو دست

من دره های پشتتو مثه یه کوه
پُر کرده بودم ، قرص و محکم
با اینکه من از اعتمادم به تو
روُ دست خورده بودم ، بد نکردم

نذار تنها منو ، اگه میشه نرو . . .

آخه بی تو . . . همش طعنه از این مردم شنیدم
نبودی حبس دوریتو کشیدم
میدونم بس که دیوونه م بازم ادامه میدم . . .
بی تو ، فقط یه سایه هر شب روبرومه
تمومه خاطراتم آرزومه . . .
فلج کرده منو ، بغضی که از تو توو گلومه . . .

بالت شدم ، تا تو رویه قله بشینی
تو پریدی . . . وقتی رسیدی
پَرپَر زدم تا اوج پروازو ببینی
تو بُریدی . . . از من بریدی

نذار تنها منو ، اگه میشه نرو . . .

آخه بی تو . . . همش طعنه از این مردم شنیدم
نبودی حبس دوریتو کشیدم
میدونم بس که دیوونه م بازم ادامه میدم . . .
بی تو ، فقط یه سایه هر شب روبرومه
تمومه خاطراتم آرزومه . . .
فلج کرده منو ، بغضی که از تو توو گلومه