محسن رحمانی با من بمان

می‌روی‌ ، جان و تنم
صدایت می‌زنم
نفَسم
تو نمی‌مانی و من می‌شِکنم
با همه سعی و تلاشم
سر به راه تو نباشم
چه کُنم بی تو بگو
چه کُنم بی تو بگو
خسته از دور جهان
هم زمین و هم زمان
خسته از نامردمی‌هایم، نرو! با من بمان
من دیوانه چه دارم
که نیُفتد به تو کارم
چه کُنم بی تو بگو
چه کُنم بی تو بگو