فرهاد بابادی زخم عمیق

تموم کافه های شهر
هوایی کردن منو باز
همدم تنهایی من
شده فقط صدای ساز
چه حالیه بغض و سکوت
میون این همه شکست
تو فال این قهوه ی تلخ
نبود تو واسم نشست
دلت به کی گرمه بگو
به چشم کی زل میزنی
می خندی آروم تو براش
وقتی هنوز عشق منی
زخم عمیق تنمی
خاطره‌ی تلخ شبام
هر جای این شهر واسه من
می مونه یادِ تو باهام
مثه ی دیوونه میشم
وقتی که بارون میزنه
چجوری زندگی کنم
وقتی غم تو با منه
چرا تو گم کردی منو
با بغضی توی حنجره
چطور دلت اومد بری
بشی فقط یه خاطره
دلت به کی گرمه بگو
به چشم کی زل میزنی
می خندی آروم تو براش
وقتی هنوز عشق منی