احسان حیدری حس سرد

زندگیم انگار یه بازى بود
پر توهم ، پر خیال ازت
حرف نمیزدیم باهم
یه حسّ سرد توى نگاه فقط
تا یه جایى دیگه خسته شدیم
دیگه خسته شدیم از هم
تا اینکه گفتى میرم من
تو با به تصمیم رفتن کشتى منو
تا یه جایى دیگه خسته شدیم
دیگه خسته شدیم از هم
تا اینکه گفتى میرم من
تو با به تصمیم رفتن کشتى منو
فکر میکردم که میتونم
حتى یه روز ازت دور بمونم
تو که نمیدونى تا کجاها رفتم
و تا کجاها اسم تو بود ورد زبونم
قول داده بودم باشم کنارت
تو تموم ثانیه هاى بد روزگارت
منو ببخش ولى منم حق داشتم
وقتى عطر یکى دیگه مونده بود رو لباست
شال و کلاه و چتر و یه هواى سرد
منو توهم تو با یه زمین زرد
همین رویا واسه خوشحالیم کافیه
یه نسیم خنک و یه دل پر درد
حق بده بهم بزا بد بشم
بزا گم شم تو جوّ اطرافم
میدونى که یکى با همه بدیاش
با همه بدیات عاشقت بود بازم
تا یه جایى دیگه خسته شدیم
دیگه خسته شدیم از هم
تا اینکه گفتى میرم من
تو با به تصمیم رفتن کشتى منو
تا یه جایى دیگه خسته شدیم
دیگه خسته شدیم از هم
تا اینکه گفتى میرم من
تو با به تصمیم رفتن کشتى منو