حمید طالب زاده وای به حالم

ای داد ای داد از این چشم خراباتی
و مستت از دست تو نالم
در خلوت هر شب غمت افتاده
به جانم ای وای به حالم
ای وای به حالم غافل نشوم لحظه ای از فکر و خیالت
من تاب ندارم من خواب ندارم بنشین ببرم شب همه شب آفت جانم
ای وای به حالم صیاد نگاه منی و در پی جانم
از تیر نگاه تو به عرش رفته فغانم ای وای به حالم
افتاده ام از خواب و دگر نیست توانم
ای افت جانم من خواب ندارم
خواب از سر یک شهر گرفتی به نگاهی
من ماندمو یک کوچه ی بن بست و سیاهی
جانم بستان و شبی از پرده برون آی
دست منه مسکین شده کوتاه به هر جای
ای وای به حالم صیاد نگاه منی و در پی جانم
از تیر نگاه تو به عرش رفته فغانم ای وای به حالم
افتاده ام از خواب و دگر نیست توانم
ای افت جانم من خواب ندارم
ای وای به حالم
ای وای به حالم صیاد نگاه منی و در پی جانم
از تیر نگاه تو به عرش رفته فغانم ای وای به حالم
افتاده ام از خواب و دگر نیست توانم
ای افت جانم من خواب ندارم