سهراب پشت هیچستان

پشت هیچستان ،
پشت هیچستان جایی است ،
پر ز رگهای هوا ،
پر قاصدهایی است که خبر می آرند ،
از گل وا شده ی دورترین بوته خاک ،
روی شن ها هم نقشهای سم اسبان سواران ظریفی است که صبح
بر سر تپه معراج شقایق رفتند.
به سراغ من اگر می آیید نرم و آهسته بیایید
مبادا که ترک بردارد چینی نازک تنهایی قلبم.
پشت هیچستان،
چتر خواهش باز است،
تا نسیم،
عطشی در بن برگی بدود.
به سراغ من اگر می آیید نرم و آهسته بیایید
مبادا که ترک بردارد چینی نازک تنهایی قلبم.