24 دیره دیگه

هروقت افتاد جلو‌پاهات دوباره سنگینی
بالاتر از سیاهی رنگی میبینی
ته این مسیر یه خط نوره
میسازی تو قلبت یه خونه با دیوار سنگی
دور از این مردم وحشی با یه پرچین بلند
خودت تو زیرزمینی مغزت روی نوک قله‌س
ب خودت قول میدی همینجا میمونم من
تا بسازم این مسیرو واسه هرکی اومد
ولی میدونی ک هیچکدومش واقعی نیس
چشاتو وا میکنی میبینی که اشکه و خیس
خبری از نور نیس خودتو گم کردی
مقصد هی دور تر شد انگار تو بن بستی
تو دیگه تنهایی
کولتم روی دوشت
میپیچه یه صدایی محکم تر توی گوشت...
دیگه دیره دیگه
اما خب برمیگردی

ورس دوم:

آره برمیگردی یه روز
تموم میشه این زنگ تفریح
فکر آینده
در به در
پی جمع و تفریق
مشتی بارو بستی؟
کجا بری چه زود شکستی
بمون هنو وقتش نی چون کلی کار مونده ک نکردی
بمون ملالی نی
هیچ رنگی بالاتر از سیاهی نی
ولی دیدمش هزار دفعه
رو بوم زندگیم سراشیبی
رنگا همه خشک
قلما فرسوده
آدما تباه، بی نشون
دیگه فرقی نمونده بین خوب و بد
بین پاک و دود
پسر همینه
اصن غصه نخور چون الله کریمه
کی گفته هرکی تنهاترینه
تنهایی میشکنه
تنها میمیره
ولی میرسه یه رو
که برسم تنهایی به سرعت نور
نگم دنیامو آب برد
انقد مست و گنگ بودم که خواب برد
منو...