آرمان قصه ی عشق

صدای من داره آروم
توی این کوچه می پیچه
شبُ روزم شده موندن
شده خوندن تو این خونه تو این کوچه
نگاه من دیگه تاره
دیگه بارون نمی باره
بشوره گردِ غم هامُ
تو این خونه نمی مونه
نمی پرسه دلم بی تو
کسی چیزی نمی دونه
هنوزم قصه ی این عشق
تو فصل گرم این احساس
مث بارون این چشمام
به امید تو پابرجاست
همین دردم شده درکم
از این دنیای ویرونه
که من حتی نمی دونم نمی تونم
که این احساس بشه تازه