آرمین خوشکلام شاه صنم

شاه صنم، دیر اومدی،آرومِ جونوم
با او سُرمه و وَسمه ها،برات دل نِگرونوم
آروم آروم آروم آروم آروم آروم آروم آروم
داری میایی خرامون زیرِ مهتاب به گَمونوم
چشمونت شرابِ نابه، دومَنِت بهاره
میدونی این دِلوم ،دوباره سی تو بیقراره
شاه صنم! چراغِ این خونه همیشه روشنه
گرگ و میشه، قلبِ مو،تو سینه تند تند میزنه
پَ کجا موندی غزل خانوم؟ با اون چشای خمار
(تو با اون چارقد مُرواری که روی خرمنه
آروم آروم میاد هلهله از تو دشت و صحرا، نگارُم
دیگه طاقت ندارُم
تا که از را اومدی ،ابرو کمون! بِشین کنارم
گل میارُم از گلستون،روی پیرهنت میذارُم
تیره چَشمون!مستِ اون چشمِ خمارُم