اردلان جانان

ای همه هستی و روزگارم
بی تو رغبت به دنیا ندارم
مست و سرمستم از عشق تو
مستم از آن نگاهت نگارم
جانی و عشق و تاب و قرارم
من دو چشم تو را دوست دارم
گر نخواهی مرا عشق من
جان به جان آفرین می سپارم
جان من جان من تو همه جان و جانان من تو
ماه و خورشید من تو بهار و زمستان من تو
شانه ها ی تو گیسوان تو نمی رود از یاد
عاشقانه ای دلبرانه ای عمری با تو دل شاد
خم فقط پیچشِ گیسوانت
محو شدم در خم ابروانت
دلبر منی و
دلروبای من یار من
بی تو ماندن محال است ای جان و دلدار من
شانه های تو گیسوان تو نمی رود از یاد
عاشقانه ای دلبرانه ای عمری با تو دل شاد