امیر آرتام تیر خلاص

من انقدر دلم پره تموم این شهرو زدم قدم
من به این بخت بدم تیر خلاصی رو‌ دیگه زدم
آرزوهام جلو چشمام دارن میمیرن و زنده میشن باز
میدونم خاطره های تو میشه دردسر ساز
اینا همه بخاطر کار تو دیوونه لجباز
من نمیتونم ببینم تو ‌برای اون
میخندی
موهاتو از بالا براش میبندی
تو‌ که میدونی من از دوریت میمیرم
چرا با دست خالی ام با من میجنگی
دوری من از چشمات لمس اون خاطره هات
نمه بارون تو‌ی کوچه و خیابون
به دلم افتاده باز میبینیم ما همو باز
توی اون کوچه که گفتم نرو دیونه