امیر سکوتی بی تو

بهت فکر کردم بخندی دوباره
بهت فکر کردم ببینی بهاره
ازینجا به چشمات یه جادس یه راهه
یه برکه ام که دنیان قرص ماهه
نذاشتم نباشی دوباره
چرا این بهشتو ازت پس بگیرم
تو میمیریو من بی تو میمیرم
بی تو این شبا سوت و کوره
بی تو این روزا چه آشوبه
ازون بهاری که پاییز شد
ازون صورتی که از گریه لبریز شد
یه روزی میای و تموم میشم از دور
بهت میرسم قلب زخمی مغرور
تمام وجودم همین درد میشه
زمان میره اما پسر بچه ای که
تمومش نکردی داره مرد میشه