امیر مینایی فر کجای جهانت

تو شدی جان وجهان من
دلبرویارِ نهانِ من
دلیل هرضربانِ من
عاشق وشیداتم
بگو نشان دلت کجاست؟
که غمت بادلم آشناست
دل من عاشق ومبتلاست
من کجای جهانتم

کجای جهانت نشسته دلم
کجای نگاهت شکسته دلم
درآشوب دریات غرقم ولی
من عاشق ترین مرد این ساحلم

منم واین تب شیدایی
در دل ِ من غم پیدایی
دلبر شیرین وزیبایی
چشم من دل نگران توست
شعله ی شمعی وپروانه م
با دل زخمی ودیوانه ام
از غم عشق تو می خوانم
جان من بسته به جانِ تو

کجای جهانت نشسته دلم
کجای نگاهت شکسته دلم
درآشوب دریات غرقم ولی
من عاشق ترین مردِ این ساحلم