امیر یوسفی حیف من

اینقدر من و روانی نکن
نکن من و روانی نرو
اگه بد بودم چرا موندی باهام تو که می‌دونستی اخلاق من و
چقدر دیدم ازت رفتار بد و
نداری لیاقت امثال من و
ول کردی تو بارون دستای من و
خیلی زود پس میدی تقاص من و
حیف من حیف تو چقدر گفتم لعنتی هی به تو
که نکن با من یکی بدو ندیدم اصلا یه دنده مثل تو
حیف من حیف تو چقدر گفتم لعنتی هی به تو
صبرم تموم میشه یه روزی از بس که خوردم من حرص تو
کی میشد باورش
من و تو آخرش
جدا بشیم با تنش
من ، ببازمش
اون بتی که ساختمش
نیست رو سینه ام باز سرش
من میمردم با تبش
حیف من حیف تو
حیف من حیف تو چقدر گفتم لعنتی هی به تو
که نکن با من یکی بدو ندیدم اصلا یه دنده مثل تو
حیف من حیف تو چقدر گفتم لعنتی هی به تو
صبرم تموم میشه یه روزی از بس که خوردم من حرص تو