امیرحافظ رنجبر پایتخت

مه هامه کرمانشاه تو ساکن پایتختی / داشتن تو یعنی ته تهه خوشبختی

تیونی گیانم بسینی و یه کلام / جز تو و هیچ خدای نیوشم سلام

منیش وگردو بوه اگر روزی چیدن ولام / منیش وگردو بوه دی وسلام

گرد سایه ی خومیش اراد جنگیمه / شعریله عاشقانم گشتی ارای تو خونیمه

ملکه ی قصر دلم پایتخت نشین قلبگم / دردت و ناوه سرم هرچیکسم باوانگم

وخاطر عشق تو توبه ی ابوالفضل شکانم / شان دامو شان می و عشق تو هی رشانم

شرط بسام بیوده یارم دی دور می خط بکیشم / پا و میخانه ننم و ناو مسجدیل بنیشم

قوم پیغمبره یا آشنای خداس / خوشگل و دلبرتر و زلیخاس

مرز چویله و ریو گشت بساس / خیون صد گله سردار و جبهه چوی رشیاس

ناف منیش وگرده دوس داشتن تو بریاس

مواد نیدن ولی معتادم / خدا نیدن ولی محتاجدم

شیطانی ولی بازیچدم / پیر خوم دراوردی و هفت جدم

مه ارای خوشبختیت بدبخت خوم کم / و سلامتی تو مشروب که سهله سم خوم

مه سربازمو عشقد خاک و وطن / خریدار نازدم لب تر بکه بیوش و چن

عشق تو هفت جد و آبادم دراورد / دلم چه دسیلی و عشق تو خوارد

بدجور وسوم کیدن تو ابلیسی / و نوای چاوم گشت صفرن هی تو بیسی

و نوای چاوم گشت صفر هی تو بیسی

بعد تو مه شرمنده ی ای خدام / بعد تو مه غرق غرق گنام

بعد تو می حلال نمازو روزه گناس / بعد تو می حلال نمازو روزه گناس

عشق تونی عاشق منم دلبرو دلباخته منم / درسه که کم سنم ولی پیر عشق تونم

درسه که کم سنم ولی پیر عشق تونم

تو و ناوه قلب مه قفل و زنجیری / تا ابد یه روز و ایره اسیری

و پای عشقد رشنم قطره و قطره ی خیونم / مه خوشبختی و ناوه آیینه چاود دیونم

اسمد و ناوه دلم خال کتامه / عشقد بیه ساز ای صدامه

شاهکار دس رب العالمینی / امامزادیدن یا هوری زمینی