امیرحسین نوشالی می مره نفس بکش

زندگی...

عشقه آبرو تویی خانه عطر و بو تویی
ایتا اَینه یم بیدین اَینه روبرو تویی

زندگی کودن دَرم تی او چشمان مره
دوخانم تی نام باز خستگی جان مره

(می مره نفس بکش می سرَ رو دس بکش
من همه ش تره خوایم تره دوس دارم همه ش)

تو خود ترانه ای شعر عاشقانه ای
می چوم سو تویی تو تو چراغ خانه ای

من تی وستی زنده یم تی مره برنده یم
خیسه می چومان ولی تی لب رو خنده یم

(می مره نفس بکش می سرَ رو دس بکش
من همه ش تره خوایم تره دوس دارم همه ش)...


ترجمه :
عشق و آبروی من تو هستی
عطر بوی خانه من تویی
زندگی میکنم با چشمان تو
صدا میکنم نام تو را با جان خسته خودم
با من نفس بکش
به روی سرم دست بکش
من همش تو را می خواهم تو را دوست دارم همیشه
تو خود ترانه هستی
شعر شاعرانه هستی
چراغ چشمان من هستی
تو چراغ خانه من هستی
من به خاطر تو زنده هستم
با تو زندگی را میخواهم
درست است که چشمانم خیس است
ولی بر روی لبهای تو خنده خواهم شد