امین داداشی ماه

تو جریان داری توی رگای من
نمیدم یه تار موتو به هیچکسی حوّای من
من تو حصار بغلت، زندگی به کاممه
قصه ی عشقم با تو، ملودراممه

جان من، جهان من، باغ و بهار من تویی ای نازک اندام
در هوایت بیقرارم روز و شب به یادتم، ای ماه تمام
اشتیاقی که به دیدار تو دارد دل من، خدا میداند
سر ز پایت برندارم روز و شب به فکرتم، دلبر جانم

آن سو مرو، این سو بیا، ای جان جان جان من
دورت بگردم ماه من، تنها گل خندان من
زین سو بگردان یک نظر، به کوی ما کن رهگذر
گفتم چو خواهی رنج من آن رنج باشد گنج من، آن رنج باشد گنج من

گر شاخه ها دارد تری
گر سرو دارد سروری
گر گل کند صد دلبری
ای جان تو چیز دیگری
عاقبتم چنین شود
مرگ من و بقای تو
من نروم ز کوی تو
تا که شوم فنای تو


جان من، جهان من، باغ و بهار من تویی ای نازک اندام
در هوایت بیقرارم روز و شب به یادتم، ای ماه تمام
اشتیاقی که به دیدار تو دارد دل من، خدا میداند
سر ز پایت برندارم روز و شب به فکرتم، دلبر جانم

آن سو مرو، این سو بیا، ای جان جان جان من
دورت بگردم ماه من، تنها گل خندان من
زین سو بگردان یک نظر، به کوی ما کن رهگذر
گفتم چو خواهی رنج من آن رنج باشد گنج من، آن رنج باشد گنج من