امین مصدق سوزوندی

بزار سکوت کنم بعد تو
نزار سفره دلم رو واکنم
نگا به قلب زخمی من نکن
خیلی چیزا هست که میتونم بگم

مثلا میرسوندن میگفتن فلانی داره فر میده
بابا کجای کاری میشنیدم دلم میریخت هرری
همه دورو بریا میگفتن که خیلی بهت وابستم
ولی قدر نمیدونی
چقدر حیف
تو همه چیو سوزوندی قبل رفتن
ولی دل من نخواست بی تو تنهاتر شم
تو که یادت نرفته به یاد تو هنوزم بارون میباره
تورو میخواستم واسه وقت پیری
نمیدونستم تو هم میزاری میری
توکه تو قلبم هنوز جاتو داری
کاش میذاشتی عقلا یه یادگاری

تو نموندی نخواستی ببینی منو
همش بهونه میگفتی برو
دلم عادت نکرد هنووزم
ببینم نیستی توی این خونه
ولی دیگه ظاهرا معلومه
عادت کردم به تنهایی