بابک جهانبخش به کسی چه

به کسی چه این صدا
کارش از تو خوندنه
یا که کاره هر شبم
با گریه بیدار موندنه
باز میخونم از تو که دوست دارم خیلی زیاد
تو همون حسه قشنگی که دلم مونده میخواد
به کسی چه اگه من کناره عکست میشینم
اگه تویه آینه ها تو رو همیشه میبینم
اونکه خندش رو دیواره طرحه تصویره منه
نکنه این گریه هام راس راسی تقدیره منه
نکنه این گریه هام راس راسی تقدیره منه
تو بگو رد کیه تویه این ترانه ها
تو بگو من خسته ام از همه این بهانه ها
هی میگم خاطره هاتو بذارم پشته سرم
بگو آخه چجوری میشه که از تو بگذرم
مثله یه غریبه از این آشنا خسته نشو
مثله این مسافرا به جاده وابسته نشو
تو دیگه نگو تمومه تمومه این آخر راس
همه ی فصلایه با تو بودنم یه اشتباست
همه ی روزایه با تو بودنم یه اشتباست
نه اصا حرفی نزن زندگی از تو خوندنه
واسه من هوا چیه نفس کنارت موندنه
اصا حرفی نزن اصا حرفی نزن
اصا حرفی نزن زندگی از تو خوندنه
واسه من هوا چیه نفس کنارت موندنه
اصا حرفی نزن حرفی نزن
اصا حرفی نزن اصا حرفی نزن
اصا حرفی نزن اصا حرفی نزن