بنیامین اسماعیلی جان من

چقدر فاصله داریم
نکنه آخر کاریم
دلامون چه دورن از هم
ولی ما شبا بیداریم
به هم از هم گله داریم
ولی به سکوت دچاریم
چقدر فاصله داریم از هم
خیلی وقته بی قراریم

بهم بگو جانه من
با دلم حرف بزن
این سکوت چون عذابه
سردی دسته تو
اخم تو صورتت
این همش یک نقابه

جان من قسمت میدهم که بگی
عشق من مونده باهات
ترس این که بری
تنهایی دیدنت
کابوسم شد قدم هات

به هم از هم گله داریم
ولی به سکوت دچاریم
چقدر فاصله داریم از هم
خیلی وقته بیقراریم

بهم بگو جانه من
با دلم حرف بزن
این سکوت چون عذابه
سردی دسته تو
اخم تو صورتت
این همش یک نقابه

جان من قسمت میدهم که بگی
عشق من مونده باهات
ترس این که بری
تنهایی دیدنت
کابوسم شد قدم هات