بهرام فرداد به چه هوایی

جنگل و مه، بارون و دود، کنارت باشه عشقت
شبی داری صبح نشه زود، همین چیزاشو عشقه
کنار آتیش بشینی صدای دریا باشه
یه نفر و داشته باشی نخواد ازت جدا شه
به چه هوایی شده جون میده واسه عاشقی
بیاد هی قدم زنون، نگاش کنی راه بری
واشت بخنده کیف کنی، دستاشو هی بگیری
روزی هزار دفعه واسه اون خنده هاش بمیری
نمیذارم که هیچکسی غیر خودت سمتم بیاد
آخه دوست دارم زیاد، به خوب کسی دل دادیا
به چه هوایی شده جون میده واسه عاشقی
بیاد هی قدم زنون، نگاش کنی راه بری
واست بخنده کیف کنی، دستاشو هی بگیری
روزی هزار دفعه واسه اون خنده هاش بمیری