بهمن عصار زندگی

ای زنده ی ارزنده این زاری رها کن
با زندگی تا زنده ای مردانه تا کن
نازش بکش آنجا که ناز نازنین است
و آن را که رنگ و ناروا بینی رها کن

ارزنده ایم گر زنده ایم و ر نه به یک جو
دکان بی کالای ما را پر بها کن
آیینه ی مهر است قلب راست کردار
با مهر آن آیینه ی صافی صفا کن

زیباست آری زندگی زیباست ای عشق
این قوم مرگ اندیش را هم دیده وا کن

بیگانه از خویشند این نا آشنایان
بیگانه را با خویشی خویش آشنا کن
دلدادگان را اینچنین دلگیر مگذار
ای جان زیبایی جهان را دلگشا کن
زیباست آری زندگی زیباست ای عشق
این قوم مرگ اندیش را هم دیده وا کن