حامد عاروان عمر گران

یه چند سالی از این عمر گران رفت و شدیم مرد ترو پخته تر از قبل
یه چند وقته دگر بگذرد این نهال بی جان بشود
سرو بلند قد
یه چند روزی از این روزای تکراری گذشت
دل من خسته شد از بس که به دنبال تو گشت
واسه من بازی میکردی دیگه هربارو یه نقش
آخرش آرایشت شد زیر چشمای تو پخش
من یه حس تازه دارم الان صد
دقیقا شبیه اولام نه
نمیشم شبیه قبلنام
محال فکر کنی که من از این حالت درام
من یه روز خوب پیش رومه و بازم
پره نور میشه خونه
همین که دور میشه خوبه کاش
رابطمون در حد دوستی بمونه



من وسط بوم خالی تو ‌نقاشی کشیدم و

تن خستمو دنبال تو هر جایی کشیدم و

ازین‌ دورو بریامون چه حرفایی شنیدم

ولی ‌باز یه تار موهاتو به یه دنیا نمیدم


من و تو میخواستیم این رابطرو تا ته بریم و

مابهم قول داده بودیم با کسی تو‌ حس‌ نریم و

ولی تو بد بازی کردی بدجوری ‌تو چش زدی

این آتیشه میگیره چشممونو دودش سریع

من یه حس تازه دارم الان صد
دقیقا شبیه اولام نه
نمیشم شبیه قبلنام
محال فکر کنی که من از این حالت درام
من یه روز خوب پیش رومه و بازم
پره نور میشه خونه
همین که دور میشه خوبه کاش
رابطمون در حد دوستی بمونه