حسام من با خودم

پسر داری دیوونه میکنی
خودتو استراحت بده به مغزت
مگه زندگی می ارزه؟
فاصله غم تا جنون یه مرزه
چرا نمیتوتی آروم بشینی
چرا هرشب باید تو کابوس ببینی
هرچی درد نادید بگیر
زیر هرچی فکر ان آتیش بگیر
مگه نمیبینی چخبر شده
تیکه کلام همه به درک شده
روزا خلاصه تو یه قفس شده
رویاها قد یه عدس شده
داری مغزتو میترکونی
وا نده هنوز حتی با این دل خونی
این خط کج رو میشه بخونی
دووم میاری آره میشه بمونی
دیگه نمونده صبری از ما
خودمم خسته ام از این حرفا
روزای بی حساب و کتابیه
خستم از هر طرف و جناحیه
دیگه نمونده نایی از ما
ولی بر نمیاد کاری از ما
امید دارم به روزای بعد ولی ضربه ها بی دیوار دفاعیه
نمونده دیگه چیزی از خودم ،چه برسه دورم
من خیلی پرم هر راهی میرم شکست میخورم
حق دارم اگه الان بگم میبرم
یه بطری جلوم که تا تهشو زدم
من غید کلیه و کبد زدم
پس نصیحتای تو دیگه کارساز نیست
تو میخوای از این روزگار بدشو نگم
زندگینامه ما دستکاری شد
فقط دراماتیکاش فیلم برداری شد
کل روز و شب من جنجالی شد
از هرجایی شک،از هر راهی شد
زورمو زدم شده این
انگار توی راهم کاشتن پر مین
تا اینجام شانسی اومدم اورژانسی اومدم
زندگی قهره و الا که من واسه آشتی اومدم
بیا بده دستتو،توی دست من
تا شراکت کنیم ما توی درد هم
بده دستتو، بیا سمت من
میخوریم ما به درد هم
میخوریم مابه درد هم
دیگه نمونده صبری از ما
خودمم خسته ام از این حرفا
روزای بی حساب و کتابیه
خستم از هر طرف و جناحیه
دیگه نمونده نایی از ما
ولی بر نمیاد کاری از ما
امید دارم به روزای بعد
ولی ضربه ها بی دیوار دفاعیه