حسین صفایی رفیق قدیمی

رفیق روزای قدیمی
فرشته ای اما زمینی
یه وقتایی یه جوری محوتم‌‌ که
میگی‌ دیوانه جان آدم ندیدی
رفیق روزای قدیمی
چه صاف و ساده ای همینی
دلت مال منه خورده به نامم
دیگه هم نفس همیشگیمی
دستامونو وقتی گره میبینم
خوشبخت ترین آدم رو زمینم
دلم بهت خوشه
چشات آدم کشه
دیوونه میشم وقتی که موهاتو میبافم من
دیوونه منه دیوونه تا آخر باهات هستم
عشق من تو جونمو بخواه از من
غیر تو با دنیا شدم غریبه
بخند که خنده هات برام عجیبه
کجای قلبمی که انگار از منی