حسین نصرتی فراموشی

گره میخوره به تنهایی ، سرنوشت تارم
پیله میکنه ناامیدی هی ، تو خونه بیقرارم
من حتی فراموشی بگیرم ،باز تورو یادم نمیره

غم و غصه هام تلنبار شده ، دیگه طاقت ندارم
اخ که رفتنت چی آورده باز ، سر روزگارم
دروغ بگو تنگ شده دلت ، هی سراغمو میگیره

لعنت به اخرین نگاه ، به اون شبی که رفتی
چشاتو بستی رو دلو پاهای خسته رفتی
لعنت به این روزا به این ، فکر و خیال بعد تو
به این پاییز تلخ و سرد تر از دستای سرد تو

قدم میزنم ، هر کجا برم ، نگات جلو چشمامه
جالی خالیت هر جایی حس میشه ، دردش همش باهامه
بیا کم کن این غم شبامو ، نشون بده راهو یه جوری
میبینی این دیوونه رو ، از پا درآورده دوریت

لعنت به اخرین نگاه ، به اون شبی که رفتی
چشاتو بستی رو دلو پاهای خسته رفتی
لعنت به این روزا به این ، فکر و خیال بعد تو
به این پاییز تلخ و سرد تر از دستای سرد تو