حسین پارسا حبس ابد

زندگیم با بودن تو اتفاق تازه داره
هر کجای این شب سرد نور بی اندازه داره

از تن فرشته هایی جای تو اما زمینه
پای چشم تو میافتم حرف من با تو همینه

چیزی از دلم نمونده که به قلب تو ببخشم
تو رها باشی همیشه حاضرم حبس ابد شم

رد نمیشم از خیالت میخوام عاشقت بمونم
قدرت مردن ندارم گریه کن تا من بتونم

بگذر از همیشه ی من بودن تو سهم من نیست
گاهی وقتا که رسیدن معنی عاشق شدن نیست

تو یه دریا از حضوری من تو دستای سرابم
بگذر از همیشه ی من تا هنوز اسیر خوابم