داران بند خیالاتی

میگن رفتی ولی باور ندارم
هنوز رو چوب لباسی مون یه کیفه
شایدبازم خیالاتی شدم من
شاید رفتی و من چشمام ضعیفه

تو آزاد بودی توی انتخابت
همه درهارو روت وا کرده بودم
تموم شد قصه عشق منو تو
کجای قصه بد تا کرده بودم

کجا رفتی تو بی من
چرا رفتی تو بی من
بگو چشمای تو از من چی دیدن

یه جوری رفتی بی من
که چشمام اشکی میشن
نمیخوام بشنوم از تو چی میگن

من از تو جز خودت چیزی نمیخوام
همه حرفای تو سنگین و سرده
دلت با من نبود از روز اول
واسه من رفتنت مثل یِ دردِ

خداحافظ نگفتی و شنیدم
صدای رفتنت با قلب سردو
دلم تنهای تنها بود و اما
تو قلبم جا گذاشتی کوه دردو