دکتر حسن جلالی گل زیبا

هوسِ عشقِ تو دارم به سرم ای گلِ زیبا
از تو دل برنکنم فکرِ توام هر شبِ رویا
من شدم دربه درِ عطرِ تو بی پروا
عاشقم کردی که دل را ببری هرجا
تو بیا و بنشین و من شوم محوِ تماشا
( اشتیاقی که به تو دارم و دل دارد
این چنین شد که دلم شده گرفتارت
چه کنم با خودمو مویِ پریشانت
چه کنم با دلِ بی تابِ پُر از عادت
قلبِ غمگین مرا با خود ببر به خوابِ راحت )
جرمم این دان که ز جان دوست ترت می دارم، تویی آشیانه ی من
تا گلِ رویِ تو را دیدم و دلبسته شدم، شوقِ عاشقانه ی من
من زمستانم، تو بهارم باش، بیا و کنارِ من باش بیا و دچارِ من باش